วันอังคารที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2554

[แปล] How do I live without you





How do I get through one night without you
ฉันจะผ่านคืนนี้ไปได้ยังไงเมื่อไม่มีคุณ
If I had to live without you
ถ้าฉันยังต้องอยู่โดยไม่มีคุณ
What kind of life would that be
ชีวิตอย่างนั้นจะเป็นยังไง
Oh I, I need you in my arms
โอ้ ฉัน, ฉันต้องการให้คุณอยู่ในอ้อมแขนของฉัน
Need you to hold
ต้องการจะกอดคุณไว้
You're my world, my heart, my soul
คุณคือโลกของฉัน,หัวใจของฉัน,วิญญาณของฉัน


If you ever leave
หากคุณเคยทิ้งไป
Baby you would take away everything good in my life
ที่รักคุณได้เอาสิ่งที่ดี่ทุกอย่างในชีวิตฉันไปด้วย
And tell me now
และตอนนี้บอกฉันหน่อย

How do I live without you
ฉันจะอยู่ยังไงโดยไม่มีคุณ
I want to know
ฉันอยากรู้
How do I breathe without you
ฉันจะหายใจยังไงโดยไม่มีคุณ
If you ever go
หากคุณเคยจากไป
How do I ever, ever survive
ฉันจะชินได้ยังไง,ชินกับการมีชีวิต
How do I
ฉันจะ....ยังไง
How do I
ฉันจะ....ยังไง
Oh, how do I live
โอ้,ฉันจะอยู่ยังไง


Without you, there'd be no sun in my sky
ไม่มีคุณ,ที่นั่นจะไม่มีพระอาทิตย์บนท้องฟ้าของฉัน
There would be no love in my life
ที่นั่นจะไม่มีรักในชีวิตของฉัน
There'd be no world left for me
ที่นั่นจะไม่มีโลกที่ต้องการฉัน
And I, oh Baby, I don't know what I would do
และฉัน,โอ้ ที่รัก,ฉันไม่รู้ว่าฉันควรทำอะไร
I'd be lost if I lost you
ฉันจะตายถ้าฉันขาดคุณ





วันพฤหัสบดีที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2553

วันอาทิตย์ที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2553

แม่

       เคยรู้สึกไหมว่า ความฝันของเรา ความสุขของเรา ช่างง่ายดายอะไรอย่างนี้ แค่ได้ดูการ์ตูน ได้อ่านหนังสือ ได้ออกไปเที่ยวกับเพื่อน ได้ฟังเพลง ดูหนัง เพียงแค่นี้ชีวีตก็มีความสุขมากแล้ว
       คุณเคยถามผู้ที่ให้กำเนิดคุณมารึเปล่า ว่าความสุขของท่านคืออะไร ฉันถามท่านมาแล้ว ประมาณว่าในชีวิตท่านอยากทำอะไรมากที่สุด ท่านตอบฉันว่า ท่านอยากมีร้านขายของเพื่อท่านจะได้เห็นเงินทุกวันซะงั้น ฉันยิ้มไปกับความคิดของท่านก่อนจะเงียบไปกับคำต่อมาที่ว่า ได้ใช้เงินที่ได้มาเหล่านั้นไปกับความสุขของลูกก็พอแล้ว
       คงไม่มีใครไม่รู้หรอกว่าคนเป็นพ่อแม่ลำบากแค่ใหน การที่เราต้องรับผิดชอบชีวิตของคนคนนึงก็ยากมากพออยู่แล้ว ในบางครั้งเรายังเคยคิดว่าชีวิตเรายังไม่ดีพอ แต่คนที่ต้องดูแลชีวิตคนที่เขารักจะต้องพยายามมากแค่ใหนคงตีค่าไม่ได้ อาจเป็นเพราะสิ่งที่เรียกว่า หน้าที่ของคนที่ให้ชีวิต แต่ท่านก็สามารถเลือกที่จะทอดทิ้งได้ไม่ใช่เหรอ เลือกที่จะไม่ดูแล ไม่ปกป้องแต่ท่านทำสิ่งนั้นทำไม คงไม่มีคำใดที่จะอธิบายการกระทำ ความรู้สึก และทุกสิ่งที่ท่านให้แก่เราได้มากไปกว่าคำว่า ความรัก รักถึงให้กำเนิด รักจึงทำให้เกิด รักจึงดูแล รักจึงให้ทุกอย่างที่ท่านคิดแล้วว่าดีต่อเรา คิดแล้วแค่เพียงว่าไม่มีท่านแล้วเราจะอยู่ได้ คิดแค่เพียงว่าไม่มีใครมาทำร้ายเราได้และคิดเพียงที่จะปกป้องเราจากสิ่งที่โหดร้ายทุกอย่างที่จะผ่านเข้ามา เคยไหมที่ท่านจะเห็นคนอื่นสำคัญกว่าเรา ท่านมีเพียงเรา ในขณะที่เราเริ่มมีคนอื่น เข้ามามากมายในชีวิต ขอให้ทุกคนคิดดูเถอะว่า ความรู้สึกอย่างนั้นมันน่ากลัวขนาดใหน