วันอาทิตย์ที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2553

แม่

       เคยรู้สึกไหมว่า ความฝันของเรา ความสุขของเรา ช่างง่ายดายอะไรอย่างนี้ แค่ได้ดูการ์ตูน ได้อ่านหนังสือ ได้ออกไปเที่ยวกับเพื่อน ได้ฟังเพลง ดูหนัง เพียงแค่นี้ชีวีตก็มีความสุขมากแล้ว
       คุณเคยถามผู้ที่ให้กำเนิดคุณมารึเปล่า ว่าความสุขของท่านคืออะไร ฉันถามท่านมาแล้ว ประมาณว่าในชีวิตท่านอยากทำอะไรมากที่สุด ท่านตอบฉันว่า ท่านอยากมีร้านขายของเพื่อท่านจะได้เห็นเงินทุกวันซะงั้น ฉันยิ้มไปกับความคิดของท่านก่อนจะเงียบไปกับคำต่อมาที่ว่า ได้ใช้เงินที่ได้มาเหล่านั้นไปกับความสุขของลูกก็พอแล้ว
       คงไม่มีใครไม่รู้หรอกว่าคนเป็นพ่อแม่ลำบากแค่ใหน การที่เราต้องรับผิดชอบชีวิตของคนคนนึงก็ยากมากพออยู่แล้ว ในบางครั้งเรายังเคยคิดว่าชีวิตเรายังไม่ดีพอ แต่คนที่ต้องดูแลชีวิตคนที่เขารักจะต้องพยายามมากแค่ใหนคงตีค่าไม่ได้ อาจเป็นเพราะสิ่งที่เรียกว่า หน้าที่ของคนที่ให้ชีวิต แต่ท่านก็สามารถเลือกที่จะทอดทิ้งได้ไม่ใช่เหรอ เลือกที่จะไม่ดูแล ไม่ปกป้องแต่ท่านทำสิ่งนั้นทำไม คงไม่มีคำใดที่จะอธิบายการกระทำ ความรู้สึก และทุกสิ่งที่ท่านให้แก่เราได้มากไปกว่าคำว่า ความรัก รักถึงให้กำเนิด รักจึงทำให้เกิด รักจึงดูแล รักจึงให้ทุกอย่างที่ท่านคิดแล้วว่าดีต่อเรา คิดแล้วแค่เพียงว่าไม่มีท่านแล้วเราจะอยู่ได้ คิดแค่เพียงว่าไม่มีใครมาทำร้ายเราได้และคิดเพียงที่จะปกป้องเราจากสิ่งที่โหดร้ายทุกอย่างที่จะผ่านเข้ามา เคยไหมที่ท่านจะเห็นคนอื่นสำคัญกว่าเรา ท่านมีเพียงเรา ในขณะที่เราเริ่มมีคนอื่น เข้ามามากมายในชีวิต ขอให้ทุกคนคิดดูเถอะว่า ความรู้สึกอย่างนั้นมันน่ากลัวขนาดใหน